Χαρμολύπη

Στα σπασμένα παράθυρα και τις ραγισμένες καρδιές, στους ψιθύρους και τις καληνυχτες που γιναν μήνες και δευτερόλεπτα.

Στις αποστάσεις και τα ζεστά χεριά στο μέτωπο, στα κλειστά ματιά και τα νεογέννητα όνειρα, στα δάκρυα και τους μεταξένιους ουρανούς.

Στα ψέματα και τις αλήθειες, στο τρένο που έφευγε και το χαμόγελο σου που δεν πρόλαβα..

Στα μικρά και στα μεγάλα λογία, στα αντίο και στην θλίψη του σαββατου, στην θάλασσα και στα αστερία που σε θυμίζουν, στην ανάσα που κόβεται και στο καρδιοχτύπι.

Στα γιατί και στα τότε, στο σήμερα και στο αύριο, στο ποτέ σου και στο κάποτε.

Στις αγκαλιές και τους αποχωρισμούς, στα γέλια των παιδιών και στο λιμάνι, στα ματιά σου, στα ματιά μου..
Χαρμολύπη.